Rozdział 28

- Zostań! Zostań dla mnie powiedział i wyjął z za pleców bukiet czerwonych róż.
Niall co ty robisz - Powiedziałaś i zobaczyłaś na blondyna.
- Chcę cię odzyskać. Wiem, że przeczytałaś esemesa. Przepraszam.
Nie! - Krzyknęłaś na chłopaka i wzięłaś walizkę.
- Proszę cię! - Powiedział i uklęknął przed tobą.
Niall! Uspokój się!
- Co mam zrobić żebyś mi wybaczyła?
Nic!
- Dobra sama się o to prosiłaś - Niall wziął cię jak pannę młodą i zaczął biec przed siebie.
Puść mnie -  Krzyknęłaś.
- Nie! - Powiedział i posłałam ci uśmiech.
Niall! Śpieszę się. - Powiedziałaś i po twoich policzkach zaczęły spływać łzy.
- Czemu płaczesz? - Powiedział chłopak i położył cię na ziemie.
Nie odpowiedziałaś i wzięłaś walizkę. Po chwili zaczęłaś iść przed siebie.
- Czyli wybaczasz mi? - Powiedział chłopak i dorównał ci kroku.
Zabierz mnie do domu i to teraz. - Powiedziałaś zdenerowana.
                                                            * Oczami Nialla *
Zrobiłeś tak jak kazała zawiozłeś ją do domu.
Wsiadłeś do samochodu i zapiełeś pasy. Dziewczyna cąły czas patrzyła cię na boczną szybę i co parę minut wycierała łzy. Przez całą drogę siedzieliście w ciszy. Po pół godzinie dojechaliście na miejsce.
- Pomóc ci? - Zapytałeś ale, dziewczyna nie odpowiedziała tylko wzięła walizkę i wyszła bez słowa.
Wiedziałeś że jest wkurwiona. Gdy dziewczyna weszła do domu odjechałeś z piskiem opon.

                                                                   * Oczami Sophie *

Włącz  i poczekaj aż zaczną śpiewać. :)

Weszłaś  do domu. I zdjęłaś buty. 

- Kochanie! Kocham cię - Powiedziała Mama.

Mamo! Nie mogę zostawić was tu samych. Za bardzo was kocham - Powiedziałaś wycierając łzy.

- Już na zawsze - Powiedziała i przytuliła cię.

Pójdę do siebie do pokoju.

Dobrze. Później jak wstaniesz zrobimy obiad. - Powiedziała i posłała ci uśmiech.

Weszłaś po schodach na górę i rozpakowałaś się.

Po rozpakowaniu się położyłaś się na łóżku i spojrzałaś na twoje zdjęcie i Nialla które leżało na półce.

Popłakałaś się jak małe dziecko.

Wstałaś z łóżka i podeszłaś do okna. Po twoich policzku spłynęła łza.. 

Przypomniały ci się wszystkie chwilę które tu były. Niall miał racje żeby zostać. Nie mogłaś wytrzymać. Wzięłaś telefon i torebkę i zeszłaś na dół.

Mamo! Ja wychodzę będę koło 16 jak coś to dzwoń - Powiedziałaś i pocałowałaś mamę w policzek.

Dobrze.

Założyłaś buty i wyszłaś z domu. I poszłaś przed siebie. Usłyszałaś podjeżdżający samochód.

A gdzie się wybierasz? - Zapytał Louis.

Daleko! - Powiedziałaś i spojrzałaś na chłopaka.

Dobrze że zostałaś - Posłał ci uśmiech.

Nie odpowiedziałaś.

- Zawieś cię do Nialla?

Nie dzięki! Jak będę chciała to sama pójdę. 

- Uwierz mi. 

Nie! -Krzyknęłaś.

* Oczami Nialla *

Stałeś w oknie i po twoich policzku spływały łzy

Włącz 

Wziąłeś telefon i wybrałeś numer do Sophie. 

- Halo! - Powiedziała. Uśmiechnąłeś się sam do siebie.

Kocham cię - Powiedziałeś a ona się rozłączyła.

Rzuciłeś telefon na łóżko i uklęknąłeś.

- Bożę! Proszę cię żeby mi wybaczyła - Powiedziałaś i opadłeś na podłogę.

* Oczami Sophie *

Nie chcę już żyć. - Powiedziałaś. Czułaś że Niall płaczę.

- Zawiozę cię do niego - Powiedział Lou.

No Okej! - Powiedziałaś i zapięłaś pasy.

* Oczami Nialla *

Wstałeś z podłogi i usłyszałeś pukanie do drzwi.

Zeszłeś na dół otworzyłeś drzwi.

- Stary! Czemu płaczesz? - Powiedział Zayn

Ja już nie daję rady - Powiedziałeś i przytuliłeś się do Zayna

Nie płacz. Będziemy się wspierać - Powiedział Zayn.

- Dobrze że mam takich braci jak wy - Powiedziałeś.

Kto to znowu? - Zapytałeś

Nie wiem. Otwórz.

Otworzyłeś drzwi i ujrzałeś płaczącą Sophie!

Wtuliła się w ciebie.

Jak to pisałam to płakałam?

Podoba wam się?

20 Kom i NEXT! :)